Η Barbara Kruger είναι από τις καλλιτέχνιδες που το έργο τους είναι οικείο σε πάρα πολλούς, ενώ το όνομα και το σύνολο της δουλειάς τους είναι πράγματα με τα οποία ασχολήθηκαν ελάχιστοι. Σίγουρα κάπου, σε κάποια γωνιά του νετ θα έχετε πετύχει μία ασπρόμαυρη φωτογραφία που έχει φορέσει ένα κόκκινο πλάισιο με κάποιο σύνθημα σε γραμματοσειρά futura ή helvetica, να πετάει στο πρόσωπο του θεατή την ευθύνη του στον καταναλωτισμό, τον σεξισμό, τον πόλεμο, την εκμετάλλευση.

Αυτό δεν είναι ένα άρθρο για την Barbara Kruger. Είναι ένας μικρός φόρος τιμής στη μεγάλη καλλιτέχνιδα του anti-pop, κυρίως επειδή μας αρέσουν τα έργα τέχνης που σε βρίζουν όταν δεν είσαι εντάξει. Για το ιστορικό της υπόθεσης, θα παραθέσουμε μόνο μία ατάκα της που δείχνει τη διαύγειά της σε σχέση με τις μεταβολές στο πεδίο της επικοινωνίας:

“Ξερετε γιατί εμφανίζεται μ’ αυτόν τον τρόπο η γλώσσα στη δουλειά μου; Είναι επειδή κατανοώ την αδυναμία συγκεντρώσεως.”