Quantcast

Το καστ του θρυλικού Reservoir Dogs επανενώθηκε 25 χρόνια μετά για το Tribeca Film Festival

Το crew με τα μαύρα κοστούμια συγκεντρώθηκε στη Νέα Υόρκη για να μιλήσει για την κλασσική ταινία και να πει κάμποσες ανέκδοτες ιστορίες

LUBEN CREW

8 Μαΐου 2017

Μπορεί να περάσανε 25 χρόνια, αλλά οι κύριοι με τα μαύρα σακάκια, εμφανώς μεγαλύτεροι σε ηλικία και με κάποια παραπάνω κιλά, θύμισαν λίγο το θρίλερ του 1992. Οι Mr. White, ο Mr. Orange, ο Mr. Blonde, ο Mr. Pink και ο Mr. Brown, αντίστοιχα οι Χάρβεϊ Καϊτέλ, Τιμ Ροθ, Μάικλ Μάντσεν, Στιβ Μπουσέμι και Κουέντιν Ταραντίνο επανενώθηκαν πολλά χρόνια μετά για το Tribeca Film Festival της Νέας Υόρκης της προπροηγούμενης εβδομάδας (28 Απριλίου), προκειμένου να εορταστεί η 25η επέτειος του θρυλικού «Reservoir Dogs».


Ο εορτασμός αυτός περιλάμβανε μια προβολή της ταινίας στη σκηνή του Beacon Theater από ένα 35ρι φιλμ που ανήκει στο προσωπικό αρχείο του Ταραντίνο, αλλά και μια ομαδική συζήτηση. Στη συζήτηση αυτή, ο Ταραντίνο και οι υπόλοιποι μίλησαν με τους ρεπόρτερ για την ταινία, θυμήθηκαν ιστορίες και πρόσθεσαν και μερικές άγνωστες στο κοινό λεπτομέρειες από τα γυρίσματα.

Συγκεκριμένα, όταν ρωτήθηκε για το πως αντιμετώπισε το κοινό την ταινία κατά την πρώτη της προβολή, ο Tαραντίνο είπε τα εξής:

 

«Ήταν μια καταστροφή. Δεν είχαν τον απαραίτητο φακό για τον προβολέα αλλά τους άφησα να την προβάλουν επειδή δεν ήξερα πως μπορούσα να τους σταματήσω, οπότε η ταινία έδειχνε χάλια. Έπειτα, όταν είχαμε φτάσει στην κλιμάκωση της ταινίας, άναψαν τα φώτα, και κάποιος λίγο αργότερα το συνειδητοποίησε και τα έκλεισε. Και μετά, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στη σκηνή που όλοι έχουν βγάλει τα όπλα τους και στόχευαν ο ένας τον άλλο, έπεσε το ρεύμα. Ήταν μια γαμ**ένη καταστροφή»

Δήλωσε επίσης πως μία από τις πιο ευτυχσμένες στιγμές στην καριέρα, όπου πίστεψε τελικά ότι μπορεί και να τα καταφέρει να σταθεί στο σινεμά, ήταν λίγο πριν ξεκινήσει το γύρισμα της ταινίας. Η σκηνή διαδραματίστηκε όταν ο Καϊτέλ είχε καλέσει όλο το καστ μαζί με τον Ταραντίνο στο σπίτι του στο Μαλιμπού για φαγητό:

«Ζούσα στο Glendale, μαζί με τη μαμά μου. Ήμουν στο σπίτι του Harvey και συνειδητοποίησα πως όλη η ένταση είχε φύγει από πάνω μου. Όλοι αυτοί οι τύποι καταλάβαιναν πραγματικά το υλικό της ταινίας. Σκέφτηκα “Γαμώτο… Πρέπει απλά να κρατήσω ανέπαφο το κεντρικό νόημα της ταινίας”. Τα παιδιά ήταν η τούρτα. Εγώ έπρεπε απλά να βάλω τη διακόσμηση.

Μπήκα στο αυτοκίνητό μου για να οδηγήσω από το Malibu στο Glendale μέσω της Sunset Boulevard, και εκείνη ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου. Ήξερα πως όλα θα πήγαιναν καλά -γενικά με τις ταινίες που ήθελα να κάνω, όχι μόνο με το Reservoir Dogs»

Να σημειωθεί ότι όταν το κοινό άκουσε τη λεπτομέρεια για τον Ταραντίνο που έμενε με τη μάνα του ξέσπασε σε γέλια. Επίσης, ο Ταραντίνο θυμήθηκε πως η ταινία είχε προβληθεί και στο Sitges Film Festival στην Ισπανία όπου παίζονται κυρίως ταινίες φαντασίας και τρόμου και είχε μια ιστορία κι από εκεί να προσθέσει:

«O Wes Craven βγήκε από την αίθουσα πριν τελειώσει η ταινία»

To κοινό κι εδώ γέλασε ακούγοντας πόσο εύκολο φοβάται ο σκηνοθέτης του Scream και τόσων ακόμη ταινιών τρόμου.

«Ο τύπος που γύρισε το “Last House on the Left”, έφυγε από την ταινία μου! Υποθέτω πως ήταν πολύ σκληρή γι’ αυτόν»

Επίσης, θυμήθηκε πως πολλές μορφές του σινεμά και όχι μόνο έφτασαν πάρα πολύ κοντά στο να πάρουν ένα ρόλο στην ταινία και ένα από τα πιο γνωστά ήταν ο μεγάλος μουσικός Tομ Γουέιτς. Όπως εξήγησε ο Ταραντίνο:

«Πολλές πραγματικές ατομάρες ήρθαν και διάβασαν διάφορα μέρη από τους διαλόγους. Έβαλα τον Τομ Γουέιτς να διαβάσει το διάλογο με τη Μαντόνα απλά για να τον ακούσω να το λέει.»

Στην κλασσική σκηνή, οι κεντρικοί χαρακτήρες συζητούν για το ποιο είναι το νόημα του “Like a Virgin” της Μαντόνα. Η σκηνή αυτή τελικά έσπρωξε τη Μαντόνα να πει στον Ταραντίνο πως το τραγούδι μιλά για την αγάπη και όχι για πούτσες, όπως υπέθετε ο χαρακτήρας του.

(πηγή 1, 2)

 

Best of internet