Φανταζόμαστε πως πολλοί θα θυμάστε το NBA Jam, το παιχνίδι μπάσκετ που μας είχε φάει περιουσίες στα ουφάδικα της εποχής και επιβιώνει μέχρι σήμερα εδώ κι εκεί. Το παιχνίδι κυκλοφόρησε προφανώς και στο Super Nintendo και Sega Geneis, το gameplay του ήταν τρομερό για την εποχή και ακόμη μπορεί να μας φάει κάμποση ώρα όπου το πετύχουμε.
Σα φόρο τιμής το Sports Illustrated ένα φοβερό αφιέρωμα στο οποίο οι δημιουργοί του παιχνιδιού μιλούν για το πως δημιουργήθηκε το παιχνίδι. Ένα από τα βασικά στοιχεία είναι ότι για να φτιαχτεί η κινησιολογία των παιχτών, οι δημιουργοί πήγαν και χάζευαν αγώνες μπάσκετ δρόμου. Αυτούς που ξεκινάνε με το “Πάμε ένα μονάκι;”, ας πούμε.
Ο Στίβεν Χάουαρντ, ο οποίος μετά έπαιξε όντως στο NBA, έπαιζε σε πάρκα όταν τον βρήκε η ομάδα του NBA Jam για να κάνει την καταγραφή που ήθελε. Ο Χάουαρντ μίλησε για το πως χρειάστηκε να κάνει στην πραγματική ζωή μερικά από αυτά που έκαναν οι παίχτες του Jam εντός παιχνιδιού:
” Θυμάστε πως είναι η φάση που είσαι on fire και στριφογυρνάς όταν καρφώνεις; Για να γυριστεί αυτό το πράγμα με έστειλαν σε ένα παγκάκι πικνίκ. Εκεί υπήρχε ένα στρώμα στο έδαφος και εγώ απλά στριφογυρνούσα με αυτό τον τρόπο, σαν να έχω ρόλο κασκαντέρ.
Αυτό το κάναμε για πέντε μέρες. Ήταν πολύ μονότονη δουλειά.”
Αυτό ήταν το ON FIRE στο NBA Jam, σε περίπτωση που δεν το θυμάστε.
Αυτή δεν είναι η μόνη αστεία στιγμή από την ιστορία του NBA Jam. Η διαδικασία παραγωγής videogames είναι τελείως διαφορετική πλέον, αλλά συνδέεται με τις πατέντες και την εφευρετικότητα του τότε.
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι το πως αποτυπώθηκαν οι παίχτες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους εντός του παιχνιδιού.Ο Τζον Καρλτον, ένας από τους developers της Midway είχε να πει κάτι σχετικό με το σχεδιασμό των παικτών:
Toυς είπα: “Μα δε μπορούμε να έχουμε τον Τζον Στόκτον να απογειώνεται από την άκρη της ρακέτας και να την καρφώνει πάνω από τον (Ντικέμπε) Μουτόμπο. Γιατί να μην δώσουμε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά σε κάθε παίχτη – αν είναι ο Στόκτον, κανένας δε θα του κλέβει τη μπάλα και πάει λέγοντας.” Ήθελα πραγματικά να προστατεύσω την ταυτότητα του κάθε παίχτη ξεχωριστά.
Σχεδόν όλοι όσοι ανακατεύτηκαν με το παιχνίδι μίλησαν στο αφιέρωμα, χωρίς αν εξαιρείται ο εκφωνητής. Αποκάλυψαν ακόμη και το από που προέρχεται ο θρυλικός όρος “Boomshakalaka”: πρόκειται για μια φανκ φράση ενός από τους developers. Το εκτενές αφιέρωμα είναι τόσο νοσταλγικό που άνετα μας κάνει να ψάξουμε σε κάνα πατάρι μήπως λειτουργεί κάποια από τις παλιές κονσόλες.
(πηγή)