Οι έμπειροι βάζελοι θυμόμαστε πως το ξεμπουρδέλεμα του 2008 ξεκίνησε πάλι με ήττα από τον ΟΦΗ. Λίγο μετά την τεσσάρα από τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο ήρθε και το 4-1 από τον ΟΦΗ στο πρωτάθλημα και οδήγησε, μια εβδομάδα αργότερα, στο αξέχαστο βαζελο-συλλαλητήριο κατά της Οικογένειας και την αρχή του τέλους της.

 
 

 
 

Αυτή τη φορά το σενάριο είναι ελαφρώς αντεστραμμένο: ο Ολυμπιακός έρχεται μετά τον ΟΦΗ, την επόμενη αγωνιστική… και στη συνέχεια έρχονται σερί Ατρόμητος, ΠΑΟΚ και Αϊντχόβεν μέσα-έξω.

Το πράμα είναι στριμόκωλο. Στη σύσκεψη της Παναθηναϊκής Συμμαχίας, το κοινό που έκανε ερωτήσεις ήταν πιο λοβοτομημένο κι από το κοινό του “Ενικού”. Ο Αναστασίου τους τελευταίους πέντε μήνες έχει μεταβληθεί από “νέος Γκουαρντιόλα” σε “νέο Αλέφαντο”. Είμαστε η ομάδα που έχει στο ρόστερ της και Μπερίσα και Νάνο. Και το χειρότερο όλων; Ο Μάρκους Μπεργκ πονάει ακόμα.

Και μαζί του πονάμε κι εμείς. Ο Μπεργκ ήταν η μόνη μας ελπίδα, το φως μας και το αγαπάκι μας. Όσο ζει μακριά, οι νύχτες είναι αξημέρωτες. Κυλιόμαστε στα πατώματα, έχουμε φτάσει σε τέτοιο βάθος ξεφτίλας και καψούρας που μόνο τα τραγούδια του Πάνου Κιάμου μπορούν να εκφράσουν το πόσο μας λείπει ο Μάρκους. Ποιοι, εμείς, που χουλιγκανίζουμε ακούγοντας Γιάννη Βογιατζή.

 
 

“Όλα για ‘Σένανε Μιλάνε (Χωρίς Νερό Μπορώ)”

 

Όλοι για σένανε ρωτάνε
Τρελαίνομαι μα δε μιλάω
Τι να τους πω για μας τους δυο
Που τη σκιά σου κυνηγάω
Χτυπάει τηλέφωνο και τρέχω
Βήματα ακούω, λέω πως ήρθες
Δεν το αντέχω να μη σ’ έχω
Δεν τις αντέχω αυτές τις νύχτες

Χωρίς νερό μπορώ, χωρίς εσένα όχι
Είμαι στον άνεμο φτερό,
φύλλο ξερό στο πρωτοβρόχι

 
 

“Δεν Ζούμε Πια Μαζί”

 

Έκανα τη νύχτα μέρα
σαν τρελός γυρίζω
απ’ την ώρα που`χεις φύγει
δε μ’ αναγνωρίζω

Προσωπικότητα δεν έχω
κλαίω και κάνω σαν παιδί
τον εαυτό μου καταστρέφω
αφού δε ζούμε πια μαζί

Βασανίζομαι και κλαίω
μ’ έχει πιάσει πανικός
Πίνω για να σε ξεχάσω
είμαι λιώμα συνεχώς

 
 

 
 

“Γύρνα Πίσω”

Μόνος και πάλι απόψε
Μοναξιά έλα και κόψε
Κάθε ελπίδα μέσα απ’ τη ζωή
Λείπεις και σ’ αναζητάω
Όπου μ’ άγγιξες πονάω
Μ’ άφησες σημάδια μέσα στη ψυχή

Γύρνα πίσω θα πεθάνω
Έχω αρχίσει και τα χάνω
Πίνω και καπνίζω σαν τρελός
Ψάχνω κάποια να σου μοιάζει
Μα καμιά δε σου ταιριάζει
ήσουνα για μένα ο θεός

 
 

“Είσαι Παντού”

Πέρασε καιρός
μού `χεις λείψει τόσο
Θέλω να στο πω
πριν το μετανιώσω

Δε θέλω να δεις
δάκρυα να κυλάνε
Δεν έχουν θυμό
δεν παρακαλάνε

Είσαι παντού κι ας έφυγες
Κι ας είπα πως πεθαίνω
Όλα τ’ αντέχω μάτια μου
Και όλα τα υπομένω

Είσαι παντού και μέσα μου
Μαζί μου όπου πηγαίνω
Για σένα όλα τα μπορώ
Και θα σε περιμένω…

 
 

 
 

(στίχοι από stixoi.info, φωτό βαρδινογιάννηδων από @Magician_Zastro)