Ήταν 11 Απριλίου του 1996, όταν ο Παναθηναϊκός κατέκτησε στο Παρίσι τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο της ιστορίας του, απέναντι στην Μπαρτσελόνα, επικρατώντας στον τελικό με 67-66. Όλοι θυμόμαστε το χιτσκοκικό φινάλε (ενίοτε ένας από τους καλύτερους αθλητικούς όρους που ακούμε από τους δημοσιογράφους μας) με το λάθος του Παναγιώτη Γιαννάκη και την τάπα του Βράνκοβιτς, που ήταν αντικανονική μεν, αλλά είχε σταματήσει για ώρα το χρονόμετρο. Καλύτερος παίχτης εκείνου του παιχνιδιού ανακηρύσσεται ο Dominique Wilkins, ο καλύτερος ίσως αμερικάνος παίχτης που πέρασε από το ελληνικό μπάσκετ για να μην γίνουμε απόλυτοι και πούμε ο καλύτερος που έχει περάσει από την Ευρώπη.

Η Καριέρα στο NBA

Τα 80’s ήταν μία δεκαετία που είχε μένει στην ιστορία του ΝΒΑ για τις μονομαχίες του Larry Bird εναντίον του Magic Johnson. Την δεκαετία αυτήν βγήκαν στην επιφάνεια πολλά ταλέντα που έγιναν θρύλοι αργότερα και κατέκτησαν τίτλους, όπως ο Μichael Jordan, o Scotty Pippen, O Hakeem Olajuwon, ο David Robinson και άλλοι που ναι μεν έγιναν θρύλοι αλλά παραμείναν και άτιτλοι όπως o John Stockton, o Karl Malone, Ο Charles Barkley και ο Patrick Ewing. Στην δεύτερη κατηγορία ανήκει και ο Dominique Wilkins που το 1982 βρέθηκε να αγωνίζεται για χάρη των Atlanta Hawks και να γίνεται κατευθείαν η σημαία της ομάδας. Εκεί του έδωσαν το ψευδώνυμο “The Human Highlight Film” αφού σε κάθε ματς έδινε ρεσιτάλ με τα αθλητικά του προσόντα και τα θεαματικά καρφώματά του. Μέχρι και το 1995 που έμεινε στο NBA έβαλε 26.668 πόντους (24.8 ανά παιχνίδι), κατάφερε να κερδίσει 2 διαγωνισμούς καρφωμάτων ενώ έμεινε στην ιστορία η αντιπαλότητά του με τον Michael Jordan σε ένα από τα καλύτερα Slum Dunk Contest των εποχών, το 1988 στο Σικάγο όπου τελικά κέρδισε ο Air Jordan me 147 -145.

Το καλοκαίρι του 1994 έχοντας φορέσει για λίγους μήνες την φανέλα των Los Angeles Clippers o Dominic μένει ελεύθερος και τότε φημολογείται ότι έγινε η πρώτη επαφή με τον Παναθηναϊκό. Ο Αμερικανός δεν πείστηκε να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι μια και υπέγραψε σε ένα άλλο τριφύλλι, αυτό των Boston Celtics. Εκείνη την περίοδο οι Celtics με τον Larry Bird να έχει αποσυρθεί, ήταν μια από τις χειρότερες ομάδες της λίγκας. Με τους Σέλτικς έκανε μακράν τη χειρότερή του χρονιά στο ΝΒΑ. Οι μέσοι όροι του έπεσαν κατά πολύ, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι του 1995 να μην υπάρχει ενδιαφέρον από ομάδα του ΝΒΑ να τον εντάξει στο δυναμικό της.

H Μεταγραφή στον Παναθηναϊκό

Έτσι το 1995 στη «δεύτερη» επαφή που είχε με τους αδελφούς Γιαννακόπουλους, πείστηκε να έρθει στην Ευρώπη, στα 35 του χρόνια. Υπέγραψε ηγεμονικό συμβόλαιο αξίας 7 εκατομμυρίων δολαρίων για δύο χρόνια και η υποδοχή του στο Ελληνικό ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την εποχή. Περισσότεροι από 4.000 φίλαθλοι του Παναθηναϊκού μαζεύτηκαν εκείνο το απόγευμα για να αποθεώσουν τον Ντομινίκ Ουίλκινς ενώ στην πρώτη προπόνηση στο ΟΑΚΑ υπήρχαν 10.000 οπαδοί του Παναθηναϊκού, για χάρη του. «Πρώτα απ’ όλα θέλω να ευχαριστήσω τους φιλάθλους. Δεν έχω ξαναζήσει τέτοιες εκδηλώσεις στο παρελθόν. Ήταν απίστευτο και δεν θα τους απογοητεύσω. Πριν φτάσω ένιωθα λίγο αμήχανος και νευρικός, αλλά το ξεπέρασα μόλις είδα τι γινόταν στο αεροδρόμιο ηρέμησα», ήταν τα πρώτα λόγια του Αμερικανού σταρ.

Ο Dominique Wilkins έκανε το ντεμπούτο με την φανέλα των πρασίνων στην 1η Οκτωβρίου του 1995 εναντίον τον Πανιώνιο για το πρωτάθλημα της Α1 στο ΟΑΚΑ, του με το νούμερο 12 στην πλάτη. Οι γηπεδούχοι είχαν επικρατήσει 92-86 των «κυανέρυθρων», ο άλλοτε άσος των Ατλάντα Χοκς όμως, είχε χαμηλή απόδοση στο ματς κάτι που οι οπαδοί των αντίπαλων ομάδων σχολίασαν εντόνως. Μάλιστα, τότε άρχισαν και τα πρώτα συνθήματα των αντίπαλων φιλάθλων, που ανέφεραν χαρακτηριστικά ότι ο Ντομινίκ «ήρθε στην Ελλάδα για πικνίκ». Ακολούθησαν κάποια οικογενειακά προβλήματα και προβλήματα προσαρμογής αλλά στο τέλος κατάφερε να δείξει την κλάση εκεί που χρειαζόταν, στο Final Four. Αν δεν τραυματιζόταν κιόλας στην σειρά τελικών με τον Ολυμπιακό, που ξέρουμε θα μπορούσε να είχε χαρίσει στην ομάδα του τριφυλλιού 11 χρόνια νωρίτερα το πρώτο triple crown στην ιστορία του Παναθηναϊκού.