Θέλοντας να γράψω για τον περιβόητο αγώνα συνειδητοποίησα μερικά λίγο-πολύ γνωστά πράγματα: Τα γεγονότα πολλές φορές μπλέκονται με τον μύθο, το από στόμα σε στόμα δημιουργεί παραφιλολογία και η προπαγάνδα ζευγαρώνει με την πολιτική δημιουργώντας το ιδανικό ταίρι. Η ιστορία που θα σας παραθέσω λοιπόν περιέχει κάτι απ όλα τα παραπάνω, ως και οφείλει άλλωστε. (Ας σημειωθεί κάπου εδώ ότι έχουν κυκλοφορήσει βιβλία και ταινίες με διαφορετική προσέγγιση και οπτική.)

 

Ουκρανία 1942, καλοκαίρι. Το Κίεβο βρίσκεται υπό γερμανική κατοχή και ο ποδοσφαιριστής της Ντιναμό, Τρούσεβιτς, εργάζεται στον φούρνο του Σβετσόφ. Οι Γερμανοί ζητούν τη δημιουργία μικτής Κιέβου, έτσι ώστε να έχουν αντίπαλο για τις δικές τους στρατιωτικές μονάδες. Ο Τρούσεβιτς, έχει αρνηθεί νωρίτερα να συμμετάσχει σε γερμανική ομάδα και μετά από προτροπή τους, συγκροτεί την Στάρτ. Η μικτή Κιέβου, Στάρτ, αποτελείται από 8 παίχτες της Ντιναμό (Τρούσεβιτς, Σβιριντόφσκι, Κορότκιχ, Κλιμένκο, Τιούτσεφ, Πούτιστιν, Κουζμένκο, Χοντσαρένκο), και 3 της Λοκομοτίβ (Μπαλάκιν, Σουκάρεφ, Μέλνικ).

 

 

Η άρτια φτιαγμένη και εμψυχωμένη Στάρτ, νικάει τον έναν αγώνα με τα τον άλλο. Επιβάλλεται σε ομάδες Ούγγρων, Ρουμάνων, ακόμα και Γερμανών. Η λαϊκή ανταπόκριση στο πρόσωπο της ομάδας συνεχώς αυξάνεται και η φήμη της αρχίζει να ενοχλεί. Η Στάρτ παραμένει αήττητη και προκαλείται σε αγώνα απ την εξίσου άχαστη Φλάκελφ, την ομάδα της γερμανικής αεροπορίας.

6 Αυγούστου. Ο αγώνας ανάμεσα σε Σταρ και Φλάκελφ εξελίσσεται σε γερμανική πανωλεθρία. Σκορ 5-1. Η ήττα πληγώνει τον εγωισμό των Γερμανών. Η ήττα είναι ανεπίτρεπτη. Αμέσως ζητούν να οριστεί η ρεβάνς το ταχύτερο δυνατόν.

 

 

9 Αυγούστου. Εδώ ξεκινά ο μύθος, ή μήπως άλλη μια αλήθεια; Διαιτητής του αγώνα ορίζεται άντρας των Ες Ες. Λίγο πριν την έναρξη εισβάλει στα αποδυτήρια της Στάρτ. Ζητά τη συμμόρφωση των παιχτών, ζητά να χαιρετήσουν Χιτλερικά. Οι ομάδες βγαίνουν στον αγωνιστικό χώρο, οι Ουκρανοί αρνούνται να χαιρετήσουν τοιουτοτρόπως. Ακολουθεί ένας αγώνας αντιαθλητικός, με διαιτησία κατάφορη προς τη Στάρτ. Μετά από χρόνια θα βρεθούν απόγονοι ποδοσφαιριστών της Στάρτ που μιλούν για ένα σκληρό αλλά θεμιτό παιχνίδι. Η ουκρανική ομάδα προηγείται στο ημίχρονο με σκορ 3-1. Στην ανάπαυλα γίνεται λόγος για πιέσεις. Προτρέπουν τους ουκρανούς παίχτες να χάσουν. Να αναλογιστούν τις πιθανές συνέπιες. Τους απειλούν. Το δεύτερο ημίχρονο δεν διαφέρει σε τίποτα από το πρώτο. Οι ουκρανοί αγωνίζονται το ίδιο εμψυχωμένα. Τελικό σκορ, Στάρτ-Φλάκελφ 5-3.

 

 

16 Αυγούστου. Η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι, Η Στάρτ νικάει 8-0, όπως είχε κάνει και παλιότερα, την γερμανική Ρούχ.

19 Αυγούστου. 9 ποδοσφαιριστές της Στάρτ συλλαμβάνονται και βασανίζονται από την Γκεστάπο. Αργότερα και οι άλλοι 2. Βασανίζονται μέχρι θανάτου και εκτελούνται. Οι επιζώντες 3 και μεταφέρουν την ιστορία σε μας.

Η Ντιναμό Κιέβου, τιμά τους ποδοσφαιριστές της Στάρτ και το 1971 στήνει μνημείο στο γήπεδο της. Το 1981 το στάδιο μετονομάζεται από Ζενίτ σε Στάρτ.