Είτε τον συμπαθείτε είτε όχι, είτε είναι ο μεγάλος Σερ Άλεξ είτε ο εκνευριστικός παππούς με την τσίχλα που τουμπάρει τους διαιτητές, ο Αλεξάντερ Τσάπμαν Φέργκιουσον είναι μάλλον η μεγαλύτερη μορφή του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο (εννοείται ότι αυτό είναι το αγγλικό). Δεν είχε καμία σχέση με τη μετριοφροσύνη και την αθλητική ορθότητα, ανέθρεψε αμέτρητους παίχτες, κέρδισε δεκάδες τίτλους, είπε ατελείωτες εξυπνάδες και προσβολές για φίλους και εχθρούς, τσακώθηκε με την μισή υφήλιο και άφησε το στίγμα του για πάντα στην ιστορία του αθλήματος γενικά. Και αφού ο τρομερός σκωτσέζος παππούς από τη Γλασκόβη, στα 71 του, μετά από τρεις δεκαετίες δεκαετίες στην αφρόκρεμα του αγγλικού και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου αποφάσισε να ασχοληθεί με τον κήπο του, αποφασίσαμε εδώ στο Luben να δώσουμε το απαραίτητο respect. Στο πρώτο σκέλος, ακολουθεί ένα αφιέρωμα στις μνημειώδεις δηλώσεις που έχει κάνει κατά καιρούς: “At the end of this game, the European Cup will be only six feet away from you and you’ll not even able to touch it if we lose. And for many of you that will be the closest you will ever get. Don’t you dare come back in here without giving your all”. (Στο τέλος του παιχνιδιού, το κύπελλο θα είναι μόλις δυο μέτρα μακριά σας και δεν θα μπορείτε ούτε καν να το αγγίξετε αν χάσουμε. Και για πολλούς από σας θα είναι το κοντινότερο που θα φτάσετε ποτέ. Μην διανοηθείτε να ξανάρθετε εδώ πέρα αν δε δώσετε ότι έχετε.) Από την κουβέντα στα αποδυτήρια, στο ημίχρονο του τελικού του ’99. “I can’t believe it. I can’t believe it. Football. Bloody hell” (Δεν το πιστεύω. Δεν το πιστεύω. Ποδόσφαιρο. Γαμώτο) Ο Φέργκιουσον αφού έχει κερδίσει τον τελικό του Champions League, στις 26 Μαϊου 1999. “My greatest challenge is not what’s happening at the moment, my greatest challenge was knocking Liverpool right off their fucking perch. And you can print that.” (Η μεγαλύτερη μου πρόκληση δεν είναι αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή, η μεγαλύτερη μου πρόκληση ήταν που πέταξα τη Λίβερπουλ από τη θεσούλα της στην κορυφή. Και μπορείτε να το γράψετε αυτό.) Ο Σερ Άλεξ απαντά στις ερωτήσεις του Άλαν Χάνσεν (παλιού παίχτη της Λίβερπουλ) για το μέλλον του στον πάγκο της Γιουνάιτεντ το Σεπτέμβρη του ’02 στον Guardian. “What the fuck are you lot playing at? That is the biggest load of shite I’ve ever seen. Not one of you can look me in the eye, because not one of you deserves to have a say. I can’t believe you’ve come here and decided to toss it off like that crap you’re playing out there.” (Τα μπινελίκια του Φέργκι στους παίχτες του στο ημίχρονο σε αγώνα με τη Sheffield Wednesday το ‘98 δεν επιδέχονται μετάφρασης.) “On you go. I’m no fucking talking to you. He’s a fucking great player. Youse are fucking idiots.” Αμετάφραστο επίσης. Ο Φέργκιουσον μιλάει στους δημοσιογράφους για τον Χουάν Βερόν. “I am such a bloody talented guy. I might go into painting or something like that.” (Eίμαι ένας τόσο φοβερά ταλαντούχος τύπος. Θα μπορούσα να ξεκινήσω να ζωγραφίζω ή κάτι τέτοιο.) Ο Σερ Άλεξ μιλάει για τη ζωή μετά την προπονητική. “If he was an inch taller he’d be the best centre half in Britain. His father is 6ft 2in – I’d check the milkman.” (Αν ήταν δυόμιση πόντους ψηλότερος θα ήταν ο καλύτερος μέσος στην Βρετανία. Ο πατέρας του του ρίχνει οχτώ πόντους – εγώ θα κοίταγα το γαλατά.) Ο Φέργκιουσον για τον Γκάρι Νέβιλ. “Pippo Inzaghi was born in an offside position.” (Ο Πίπο Ινζάγκι γεννήθηκε οφσάιντ) Ο Σερ Άλεξ αφού έχει ανακαλύψει ότι ο Ινζάγκι έχει βγει οφσάιντ τις περισσότερες φορές στην ιστορία του ποδοσφαίρου. “Just fucking patch him up” (Απλά ράφτον γαμώτο) Ο Σερ Άλεξ σε έναν γιατρό της Γιουνάιτεντ, αφού εκνευρισμένος κλώτσησε ένα παπούτσι στο κεφάλι του Μπέκαμ με αποτέλεσμα ο Μπέκαμ να χρειάζεται ράματα. “We have people coming here to admire the scenery and enjoy their crisps.” (Έχουμε κόσμο που έρχεται εδώ για να φάει τα πατατάκια του και να θαυμάσει το τοπίο.) Ο Φέργκιουσον για τους οπαδούς της Γιουνάιτεντ. “He was certainly full of it, calling me Boss and Big Man when we had our post-match drink after the first leg. But it would help if his greetings were accompanied by a decent glass of wine. What he gave me was paint-stripper.” (Σίγουρα με έγλειφε, αποκαλώντας με Αφεντικό και Μεγάλο όταν πίναμε το ποτό μας μετά τον αγώνα του πρώτου σκέλους. Αλλά θα βοηθούσε αν οι χαιρετούρες του συνοδεύονταν από ένα αξιοπρεπές ποτήρι κρασί. Αυτό που μου έδωσε ήταν σα νέφτι.) Ο Σερ Άλεξ για το Ζοζέ Μουρίνιο. “I remember the first time I saw him. He was 13 and just floated over the ground like a cocker spaniel chasing a piece of silver paper in the wind” (Θυμάμαι την πρώτη φορά που τον είδα. Ήταν 13 χρονών και απλά αιωρούνταν πάνω από το έδαφος σαν κόκερ σπάνιελ που κυνηγάει ένα κομμάτι ασημόχαρτο που το παίρνει ο άνεμος) Ο Φέργκιουσον για τον Ράιαν Γκιγκς. “Some guy at the weekend said this was the worst United team in years. That was a beauty. Maybe it is. Maybe we’ll only win the league.” (Ένας τύπος το Σαββατοκύριακο είπε ότι αυτή είναι η χειρότερη United εδώ και χρόνια. Αυτό ήταν σπουδαίο. Ίσως και να είναι. Ίσως κερδίσουμε μόνο το πρωτάθλημα.) Ο Φέργκιουσον για τον Μαρκ Λόρενσον (επίσης πρώην παίχτη της Λίβερπουλ). “It keeps those fuckers from the media out.” (Κρατάει έξω τους μαλάκες από τα μίντια) Για το νέο προπονητικό κέντρο, το «φρούριο» Κάρινγκτον.
